nieuws

Dienstencheques op z’n Iers?

De vakantieperiode was er weer eentje van genieten in het kwadraat. Een zwembad met wat boeken bij de hand, onverwacht mooie wandelingen en terrasjes met ijskreem in eigen land en af en toe een muziekfestival om de ontspanning van lichaam en geest naar een nog hoger niveau te tillen!

Traditioneel brengt zo’n periode van ontspanning voor mij als ondernemer ook massa’s inspiratie. Dat is eigenlijk op zich al een waardevolle les. Je hoofd moet regelmatig leeggemaakt worden om die nieuwe ideetjes en inzichten ruimte te geven. Die operationele mallemolen van elke dag is nefast voor vooruitgang, vernieuwing, verwondering!

Het inzicht van de zomer vond ik deze keer in het land van James Joyce, U2 en Guinness.

Als mensgerichte ondernemer keek ik met verwondering naar de Ierse gastvrijheid. Binnen ons dienstencheque-bedrijf is het al jaren een zegswijze dat we niet vriendelijk zijn … neen, wij zijn hartelijk. En dat menen we met heel ons hart! Dat is toch een niveautje hoger dan gewoon vriendelijk, want geef toe, gewoon vriendelijk zijn is toch de basis, de ondergrens, het minimum dat je mag verwachten als je met mensen omgaat, of dat nu zakelijk of privé is.

Maar in Ierland ondervond ik dat ook die hartelijkheid nog een niveau hoger kan. De bediening in het restaurant ging verder dan de toelichting van de suggesties van de dag. Een begroeting, een grapje, … het waren misschien vijf zinnen, maar ze zorgden wel voor een connectie én een fijn gevoel op onze eetplek.

De gidsen op de uiteraard verplichte uitstapjes zouden we na afloop van de dag geen vrienden kunnen noemen, maar we hadden toch alleszins het gevoel dat we er vrienden mee zouden kunnen of willen worden. Bij beide gidsen werd de dag afgesloten met een gezamenlijke zangstonde. Je moet het toch maar voor mekaar krijgen.

De realisten onder jullie zouden kunnen beweren dat ze zo ‘Iers hartelijk’ zijn om hun fooien binnen te halen. Ofwel ben ik te idealistisch, ofwel bedriegt mijn buikgevoel me, maar ik denk dat het oprecht is.

Een voorbeeld hiervan de laatste middag op de metro waar twee wel heel erg dronken mannen een praatje aanknopen met een jong stel tegenover ons. Redelijk onverstoorbaar bieden ze hen een van de flessen sterke drank aan die ze bij zich hebben. In ons eigen kleine landje zou ik reacties verwachten van negeren, beleefd neen zeggen en afstappen of in het ergste geval de politie bellen om overlast te melden. Maar hier in Dublin gaat dat anders. Het jonge koppel lachte met het onverwachte aanbod maar ging nadien vrolijk en oprecht een lange babbel aan met de twee dronkaards die wellicht in nuchtere toestand hele toffe gasten zijn.

De Ieren zijn warm, gastvrij en geestig zijn op een eigenzinnige manier en er wonen meer Ieren in de rest van de wereld dan in Ierland zelf. En daarom wil ik dus vanaf deze vakantie ondernemen op z’n Iers. Niet vriendelijk of hartelijk meer! Als wij met onze thuishulpen en klanten die ‘Ierse’ vibe kunnen verspreiden zoals die Ieren dat kunnen in binnen- en buitenland.

Dat moet voor heel wat positieve vibes en resultaten zorgen. We can change the world! Het zou de sector van de dienstencheques ook alweer in een iets beter daglicht stellen. Dat blijft nodig! Weg met kilte, met de overdreven kritische kijk. Warm, gastvrij en geestig zou de wereld mooier maken. Iedereen een beetje Iers! Het is voor mij de les van de vakantie! Ondertussen zijn we er weer met volle batterijen tegenaan aan het gaan, maar toch ook al wel een beetje benieuwd welke uitzichten en inzichten de volgende vakantie gaat opleveren.