Jaren terug had ik dolle pret met mijn petekindje in het ballenbad van Plopsaland! Geweldige tijden! Doorheen de jaren verschoven de voorkeuren van het petekind van het ballenbad naar shoppen op de Meir en groeide ondertussen mijn bewondering als ondernemer voor Gert Verhulst en co. Nu valt er wel wat te zeggen over zijn prijzenpolitiek, zijn kort-door-de-bocht interviews op tv en zijn zwembroek en zoveel meer, maar hij doet het toch maar. Zoveel werkgelegenheid creëren, zoveel mensen blij maken. Chapeau!
Soit, als dienstencheque-ondernemer moet ik hier natuurlijk geen liefdesode brengen aan het opper-Verhulstje, alhoewel …
In maart volgend jaar zwaait zijn trouwe thuishulp af en mag Martine, de topper des huizes, met pensioen. Nu zijn we jammer genoeg nog niet actief in Oostduinkerke anders zou Gert ons zeker mogen bellen voor een waardige vervangster. (mvx)
En de Verhulstjes, zij deden waar wij als dienstencheque-bedrijf ongelooflijk blij van worden. Mijn hart maakte meerdere sprongetjes toen ik het relaas in de krant kon lezen. Gert en co organiseerden een heus verrassingsfeest voor Martine want dat had ze na al die jaren trouwe dienst wel meer dan verdiend. ‘Ze is echt een deel van de familie.’ ‘Ze is zoveel meer dan de huishoudster, ze is een vriendin.’ Aldus Viktor.
Wat een mooie woorden! En die woorden zijn gelukkig bij meer en meer gezinnen geen uitzonderingen, maar ze geraken veel te vaak ondergesneeuwd door sensationele nieuwsberichten in de krant. Ik vertelde al eerder dan sommige van onze thuishulpen worden uitgenodigd op het trouwfeest van de dochter des huizes en dat er al collega’s werden vermeld op de rouwbrief van hun klant. In tijden van polarisatie over o.a. de prijs van een dienstencheque, minder dan 11 Euro per uur momenteel, doen deze woorden extra deugd. Ze spreken waardering en respect uit voor die 150 000 mensen die dagelijks in de weer zijn bij en voor hun klanten, die zoveel meer zijn dan zomaar de poetshulp. Het zijn uitingen van waarderingen voor een job die wel net iets meer inhoudt dan zomaar even met de stofzuiger rondwandelen. Deze verhalen zijn minstens even nieuwswaardig beste journalisten. Of misschien is het wel een mooi thema voor aan die tafel van Gert?
Ohja, voor ik het vergeet. Wij zwaaien onze gepensioneerden ook uit met vele dankwoorden, afscheidspresentjes en uitnodigingen voor alle feestjes en zelfs een lidkaart voor onze eigenste golden oldies bijeenkomsten.
Daarom dus een groot applaus voor Martine haar inspanningen maar vooral voor Gert en zijn clan om zoveel moeite te doen voor Martine. Persoonlijke aandacht, persoonlijke inspanningen, persoonlijke woorden. Dat hebben ze verdorie goed gedaan! Want het zou zoveel makkelijker zijn geweest om ze op haar laatste dag uit te zwaaien met een dikke reischeque die ze niet eens voelen in hun portefeuille.
Of ik op mijn laatste dag voor mijn pensioen een stripster en James Cooke op mijn feestje wil dat zijn natuurlijk persoonlijke voorkeuren, maar het is het gebaar dat telt.
Martine geniet met volle teugen van je pensioen! Gert, tot aan tafel? En doe zo voort!