nieuws

Pommelien en de dienstencheques
Dienstencheques - Groep Komeet - Dienstenthuis
Het is 2024 en de dienstencheque-sector viert dit jaar haar twintigste verjaardag. In elk land ter wereld zouden we prijzen winnen met dit systeem. We creëren werkgelegenheid, zorgen voor ouderen en voor quality time voor hardwerkende gezinnen. Maar in eigen land is het een slagveld.

Het is ‘Blue Monday’ als ik deze blog schrijf. Dat blijkt een marketingverzinsel te zijn maar toch voel ik me een beetje ‘Blue’ vandaag. En dat is vreemd want meestal sta ik in de top 20 van de meest positieve mensen ter wereld, zo ergens in de buurt van Pommelien Thys.

De reden van de minder positieve gevoelens is niet ver te zoeken. Tijdens de voorbije eindejaarsperiode haalde onze mooie dienstencheque-sector weer een aantal keren het nieuws en jammer genoeg wederom niet positief.

We zijn ervaren genoeg om te beseffen dat sociale onderhandelingen niet makkelijk zijn en dat de schuld van het uitblijven van een akkoord altijd een gedeelde verantwoordelijkheid is.

Maar dat we als sector onze eigen medewerkers, ons kostbaarste bezit, in volle eindejaarsperiode in loons-onzekerheid dompelen, dat is een heel spijtig verhaal. Bovenop die onzekerheid, en hoe kunnen we dat ooit goedmaken, is het weer een signaal van een groot gebrek aan respect voor het harde werk van elke dag. Ze hebben verdorie gelijk, onze thuishulpen, dat ze de straat optrekken. In mijn stoutste dromen stap ik als werkgever gewoon mee in die betoging. Met een oranje hesje aan, op de barricaden voor meer respect voor de thuishulpen.

Het is 2024 en de dienstencheque-sector viert dit jaar haar twintigste verjaardag. In elk land ter wereld zouden we prijzen winnen met dit systeem. We creëren werkgelegenheid, zorgen voor ouderen en voor quality time voor jonge gezinnen. Hoe knap is dat wel niet! Vreemd dat ze het in andere landen nog niet gekopieerd hebben. Hoera voor de dienstencheques!

Maar in eigen land is het een slagveld. Voor de regering is de kostprijs te hoog, voor de werkgevers de marge te klein, voor de collega’s het loon en vooral het respect te weinig, voor de klanten is het soms ook nooit goed genoeg. De sector wordt verscheurd tussen goedbedoelende mensgerichte bedrijfjes die niet meer rendabel zijn en aan de andere kant van het spectrum de mega bedrijven die het onderscheid niet meer kunnen maken tussen Ebitda, Erika en Lena. Hoe krijgen we daar een toekomstgerichte lijn in?

Als we allemaal samen nog iets willen maken van die wonderschone dienstencheques wordt dit verjaardagsjaar een scharniermoment. Een hertekening van de financiering van het systeem? Ja graag! Maar vooral, een warme oproep om met meer respect en verantwoordelijkheidszin met mekaar om te gaan. Zodat we met allemaal samen, 150 000 medewerkers, alle bedrijven, honderdduizenden klanten, sociale partners en overheden in alle vertrouwen en met tonnen respect kunnen kiezen voor een duurzame toekomst. Zodat er geen enkele dag meer verpest wordt, en al zeker geen eindejaarsperiode. Zodat we ook in eigen land prijzen winnen en allemaal samen trots zijn op de wonderschone dienstencheque-sector.

Misschien kunnen we Pommelien vragen als boegbeeld van deze nieuwe start! ‘Het is erop of eronder, nu of nooit, we hebben al teveel tijd weggegooid’